เมนูบริการ

 

 
 สถิติวันนี้ 22 คน
 สถิติเมื่อวาน 19 คน
 สถิติเดือนนี้
สถิติปีนี้
สถิติทั้งหมด
5373 คน
8943 คน
258983 คน
เริ่มเมื่อ 2015-04-14

 

                                         
คนเห่อยศ
กิร ดังได้สดับมา
          ผู้ใหญ่บ้านคนหนึ่ง ได้รับการคัดเลือกจากพวกผู้ใหญ่ด้วยกันให้เป็นกำนัน แกรู้สึกปลื้มกับตำแหน่งใหม่ซึ่งซึ่งเป็นตำแหน่งที่ไฝ่ฝันมาตั้งนานแล้ว
          ตกบ่ายหลังจากเลิกประชุม แกก็รีบกลับบ้านพร้อมทั้งชุดเต็มยศอย่างครึ้มอกครึ้มใจและมีความสุข แวะซื้อช้อนส้อมคู่หนึ่งด้วยคิดว่าเป็นกำนันแล้วจะเปิบข้าวด้วยมือเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว เสียชื่อเสียงของกำนันหมด พอไปถึงบ้านแกก็เดินส่ายอาดๆเข้าไปในบ้านทั้งที่สวมรองเท้าอยู่
          ฝ่ายภรรยาเห็นเข้าก็นึกสงสัยว่าพี่แกเป็นอะไรไป ในวันนี้ดูครึ้มอกครึ้มใจผิดปกติ จึงถามว่า
          “พี่เป็นอะไรวันนี้ ดูสดชื่นชอบกล”
          “ฉันเป็นกำนันแล้วจ๊ะ” แกรีบตอบ
          “วันนี้ฉันได้รับเลือกให้เป็นกำนัน ดูที่บ่ากับที่หน้าอกของฉันสิ” พลางชี้ให้ดูเครื่องหมายที่บ่า
          ภรรยาพอทราบว่าสามีได้เป็นกำนันก็ยิ้มด้วยความยินดี แล้วรีบเข้าครัวไปจัดเตรียมอาหารเป็นพิเศษเพื่อเลี้ยงฉลองตำแหน่งใหม่สามี เสร็จแล้วก็ยกสำรับกับข้าวมาตั้งนอกชานบ้านเพื่อให้ได้บรรยากาศ พลางเรียกสามีและลูกๆมากินข้าวตามปกติ
          กำนันใหม่ได้ยินดังนั้นก็รีบบกมือกับภรรยาว่า
          “ไม่ได้ ไม่ได้ พวกเธอเป็นลูกบ้าน จะมากินข้าวร่วมกับกำนันไม่ได้ กำนันต้องกินก่อน ลูกบ้านกินทีหลัง”
          ว่าแล้วแกก็ควักช้อนส้อมในกระเป๋าออกมาตักอาหารกินอย่างเอร็ดอร่อย ปล่อยให้ภรรยากับลูกๆมองหน้ากันอย่างงุนงงกินเสร็จจึงยกให้ทุกคนยกออกไปกินกัน
          พอค่ำลงแกก็ลุกยืดแข้งยืดขา เพราะนั่งอยู่ที่นอกชานนานจนเป็นเหน็บ เผอิญเท้าเหยียบกระดานพลาดล้มทั้งยืนนอนจุกแอ้กๆอยู่ ทุกคนได้ยินเสียงโครมก็ตกใจออกไปดู
          ลูกคนหนึ่งร้องถามว่า
          “เป็นอะไรพ่อ”
          “ก็เป็นกำนันซิวะ ถามได้”
          ตอบอย่างฉุนๆพลางกระย่องกระแย่งลุกขึ้นเข้าไปนั่งหน้านิ่วที่กลางห้องเรือนด้วยความเจ็บ ไม่พูด ไม่จากับใคร ส่วนภรรยาและลูกออกไปคุยกันนอกชาน เดือนหงาย อากาศดี เรื่องที่คุยก็ไม่พ้นเรื่องพ่อกำนันทำตัวประหลาดนั่นแหละ
          ตกดึกภรรยาจึงเข้าไปในเรือน กางมุ้งให้ลูกๆนอน ตัวเองก็กางมุ้งที่อีกมุมหนึ่งแล้วก็เข้านอน ส่วนกำนันนั่งดูลูกเมียนอนกันเงียบ รู้สึกง่วงเต็มทน จึงค่อยคลานไปที่มุ้งภรรยา ภรรยาก็ร้องออกมาดังๆว่า
          “ไม่ได้ ไม่ได้ กำนันจะมานอนกับลูกบ้านไม่ได้”ว่าแล้วก็เอาที่นอนทับเชิงมุ้งไว้
          กำนันหมดท่าจึงอ้อนวอนขอเข้าไปนอนด้วย ภรรยาก็ตอบว่าไม่ได้ๆแล้วนิ่งท่าเดียว ในที่สุดกำนันก็จำต้องนอนนอกมุ้งทั้งชุดกำนันถูกยุงกัดและหนาวสั่นทั้งคืน
          “เออหนอ เป็นกำนันนี่มันทรมานเสียจริงหนอ” แกรำพึงกับตัวเองในตอนเช้า.
เรื่องนี้สื่อความได้ว่า
ยศตำแหน่งล้วนเป็นโลกธรรมฝ่ายดี เป็นสิ่งที่พึงปรารถนา
แต่ยศตำแหน่งก็ให้โทษได้เหมือนกัน
เพราะทำให้คนเมาได้ ทั้ทำให้ออกอาการหนักกว่าเมาสุรา
เมาสุราก็ชั่วข้ามวันข้ามคืนเท่านั้น
แต่เมายศเมาตำแหน่งเมาข้ามเดือนข้ามปี
คนที่ได้ยศได้ตำแหน่งแล้วมัวเมาในยศในตำแหน่ง ได้ยศตำแหน่งแล้วลืมตัว วางตัวเป็นเจ้าเป็นนายดูถูกดูหมิ่นคนอื่นที่ด้อยกว่า ทำตัวห่างจากคนอื่นที่ไม่มียศ ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างญาติมิตรและเพื่อนบ้าน กลายเป็นโดดเดี่ยวตัวเอง เป็นตัวตลกให้เขาหัวเราะ และเป็นที่รังเกียจของคนทั่วไป ยศตำแหน่งจึงก่อทุกข์ให้โดยไม่รู้ตัว
ยศตำแหน่งนั้นหากไปยึดติดเข้ามากๆก็ทำให้กระหายหิวยศ หิวตำแหน่ง ได้ระดับนี้แล้วไม่นานก็เบื่อ อยากได้สูงขึ้นไปอีก ก็เกิดทุกข์เพราะหิวยศหิวตำแหน่งอีก ทุกข์อยู่อย่างนี้ซ้ำซาก
เพราะฉะนั้น ท่านจึงแนะนำว่า
ได้ยศได้ตำแหน่งแล้ว ไม่ควรเมายศเมาตำแหน่ง
ไม่ควรเห่อจนลืมตัว
ได้แล้วควรตั้งสติให้ดี
มองให้เห็นว่า ยศตำแหน่งเป็นโลกธรรม เปลี่ยนแปรได้เสมอ
จะได้ไม่เสียใจเมื่อเสื่อมจากยศหมดจากตำแหน่ง
หรือไม่ได้ยศตำแหน่งเพิ่ม
คนที่ติดในเรื่องยศในตำแหน่งและมัวเมาอยู่ในยศ
ย่อมไม่แคล้วที่จะทุกข์และเครียด เพราะยศตำแหน่งแน่นอน.
 

 

                                
                                           
  coopyright   ( c )  by  : pngoen.com      .วัดภูเงินวนาราม   ตำบลบ้านฝาย  อำเภอน้ำปาด   จังหวัดอุตรดิตถ์